นางอุษา
**********************************************
นางอุษานั้น...เมื่อชาติปางก่อนเคยเป็นนางอัปสรอยู่บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์
เเต่นางทำผิดกฎสวรรค์
จึงถูกพระอินทร์ลงโทษให้มาจุติในดอกบัวกลางสระน้ำใกล้กับอาศรมของฤๅษีจันทา...
ฤๅษีจันทามาพบนางซึ่งเป็นทารกน้อยอยู่ในดอกบัวจึงรับนางมาอุปการะเลี้ยงดู
เรื่องของทารกน้อยนี้ไปถึงหูเจ้าเมืองพานและมเหสี ทั้งสองซึ่งยังไม่มีโอรสธิดาจึงขอนางอุษาจากฤๅษีจันทาเพื่อนำนางมาเลี้ยงดูในฐานะพระธิดา
ฤๅษีจันทาก็ยกให้ เจ้าเมืองพานและมเหสีเลี้ยงดูนางอุษาเหมือนนางเป็นธิดาแท้ๆของตน
เมื่อนางอุษาเติบโตเป็นสาวแล้ว
นางก็มีความงดงามยิ่งนัก หาหญิงมาเปรียบไม่ได้ เจ้าเมืองพานและมเหสีนั้นหวงแหนพระธิดาผู้งดงามนี้มากจึงได้สร้างหอสูงให้นางอุษาเพื่อให้ปลอดภัยจากอันตรายต่างๆ
รวมถึงป้องกันไม่ให้ชายใดได้มีโอกาสเข้าใกล้นางด้วย ตั้งแต่เล็กจนโตเป็นสาว นางอุษาแทบไม่เคยพบเห็นหรือพูดคุยกับผู้ใดเลย
นางจึงเหงาใจเป็นยิ่งนัก วันหนึ่ง นางอุษานำดอกไม้มาทำเป็นหงส์ฟ้า
แล้วอธิษฐานว่า หากชายใดเป็นเนื้อคู่ของนาง
ขอให้เก็บหงส์ฟ้านี้ได้แล้วตามมาหานางที่หอสูงด้วยเถิด หงส์ฟ้านี้ลอยตามน้ำไปจนถึงท่าน้ำเมืองปะโค
"ท้าวบารส" โอรสเจ้าเมืองปะโคได้เก็บหงส์ฟ้านี้ไว้ได้
จึงคิดตามหาหญิงสาวผู้ใช้หงส์ฟ้าเสี่ยงทายนางนี้ ท้าวบารสตามทวนน้ำมาจนพบหอสูงที่นางอุษาอาศัยอยู่
และได้พบกับนางอุษาคนงาม และทั้งสองก็ตกหลุมรักกันตั้งแต่แรกเห็น ทั้งสองตกลงปลงใจเป็นสามีภรรยากันและใช้ชีวิตคู่อยู่ที่หอนางอุสานั่นเอง...
แต่ไม่นาน
เจ้าเมืองพานก็ทราบเรื่อง
ด้วยความหวงพระธิดาจึงท้าท้าวบารสให้สร้างวัดแข่งกันในเวลาครึ่งคืน
หากใครสร้างเสร็จไม่ทันผู้นั้นต้องถูกตัดหัว
ท้าวบารสก็รับคำท้าทั้งที่ตนมีบริวารน้อยกว่า ด้วยความเฉลียวฉลาดของท้าวบารส
ท้าวบารสจึงชนะในการท้าครั้งนี้ เจ้าเมืองพานจึงยอมให้ท้าวบารสตัดหัวและยอมยกนางอุษาให้
นางอุษาเสียใจในการตายของพระบิดา
แต่ก็ไม่อาจทำอะไรได้ หลังจากนั้น ท้าวบารสจึงพานางอุษากลับเมืองปะโค ด้วยความที่ท้าวบารสมีมเหสีและนางสนมอยู่ก่อนแล้ว
พวกนางจึงริษยานางอุษา เพราะนางอุษางามกว่า และท้าวบารสก็โปรดนางอุษามาก พวกนางจึงวางแผนกำจัดนางอุษาไปให้พ้นทาง มเหสีและนางสนมออกอุบายร่วมกับโหรหลวง
โดยลวงให้ท้าวบารสให้เข้าป่าเพื่อสะเดาะเคราะห์ ท้าวบารสก็หลงเชื่อ แม้จะไม่อยากจากนางอุษาอันเป็นที่รัก
แต่ก็ต้องจำใจออกเดินป่า ระหว่างที่ท้าวบารสไปเดินป่า
มเหสีและเหล่านางสนมก็กลั่นแกล้งนางอุษาอยู่ตลอดเวลา
ในที่สุดนางอุษาก็ทนการกลั่นแกล้งสารพัดนี้ไม่ไหว และตัดสินใจกลับไปยังหอนางอุษาตามลำพัง
และเฝ้ารอท้าวบารสอยู่ตลอดเวลา เมื่อท้าวบารสกลับมาไม่พบนางอุษา
พอทราบเรื่องก็รีบเดินทางไปที่หอนางอุษาทันที
ฝ่ายนางอุษานั้น รอท้าวบารสอยู่ที่หอของนางด้วยความตรอมใจ
ร่างกายนางผ่ายผอมจนป่วยหนัก อาการของนางทรุดแย่ลงเรื่อยๆ จนยากที่จะเยียวยา เมื่อท้าวบารสมาเห็นนางในสภาพเช่นนั้นก็เสียใจมาก
แต่ก็ไม่อาจช่วยอะไรได้ จนในที่สุด นางอุษาก็สิ้นใจอย่างสงบในอ้อมกอดของท้าวบารส ชายผู้เป็นที่รักของนาง ฝ่ายท้าวบารสนั้น เมื่อเห็นนางอุษาสิ้นใจต่อหน้าตนเช่นนั้น
ก็เศร้าโศกเสียใจมาก ในที่สุด ท้าวบารสก็ตรอมใจตายตามนางอุษาไป ในคืนวันเดียวกันนั่นเอง...
********************************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น